اعتیاد به اینترنت، صمیمیت اجتماعی و شادکامی در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه اعتیاد به اینترنت با صمیمیت اجتماعی و شادکامی در دانشجویان بود.از بین دانشجویان دانشگاه خوارزمی ( سال تحصیلی 1391-1390 ) تعداد 200 نفر به روش نمونه‌برداری خوشه‌ای انتخاب و آزمون اعتیاد به اینترنت (IAT؛یانگ، 1998)، پرسشنامه شادکامی آکسفورد (آرگیل و دیگران، 1989) و مقیاس صمیمیت اجتماعی میلر (میلر و لفکورت، 1982) را تکمیل کردند. نتایج نشان دادند بین دو گروه کاربران سالم و کاربران با اعتیاد خفیف به اینترنت از نظر شادکامی و صمیمیت اجتماعی تفاوت معنادار وجود ندارد، اما میزان شادکامی و صمیمیت اجتماعی هر دو گروه به مراتب بالاتر از گروه کاربران با اعتیاد شدید به اینترنت بودند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد اعتیاد به اینترنت هفت درصد از واریانس شادکامی را در گروه سالم و 10درصد از واریانس شادکامی را در گروه کاربران با اعتیاد خفیف به اینترنت پیش‌بینی می‌کند. لذا به‌رغم اینکه استفاده از اینترنت برای تأمین نیازهای روانی و هیجانی می‌تواند برخی افراد را به خود معتاد کند، آگاه ساختن کاربران در جهت استفاده صحیح از اینترنت در زمینه مداخله پیشگیرانه سودمند است.